در گذر عمر آموخته ام :
... که تنها کسي که مرا در زندگي شاد مي کند کسي است که به من مي گويد : تو مرا شاد کردي
... که هرگز نبايد به هديه اي از طرف کودکي ، نه گفت .
... که هميشه براي کسي که به هيچ عنوان قادر به کمک کردنش نيستم ، دعا کنم .
... که مهم نيست که زندگي تا چه حد از شما جدي بودن را انتظار دارد ، همه ما احتياج به دوستي داريم که لحظه اي با وي به دور از جدي بودن باشيم
... که گاهي تمام چيزهايي که يک نفر مي خواهد ، فقط دستي است براي گرفتن دست او ، و قلبي است براي فهميدن وي
... که چشم پوشي از حقايق ، آنها را تغيير نمي دهد .
... که اين عشق است که زخمها را شفا مي دهد نه زمان .
... آموخته ام كه همه مي خواهند روي قله كوه زندگي كنند ، اما تمام شاديها وقتي رخ مي دهند كه در حال بالا رفتن از كوه هستيم .
...ثروتمند كسي نيست كه بيشترين ها را دارد ، بلكه كسي است كه به كمترين ها نياز دارد .
... که فرصتها هيچگاه از بين نمي روند ، بلکه شخص ديگري فرصت از دست داده ما را تصاحب خواهد کرد .
...كه فقط چند ثانيه طول مي كشد تا زخمهاي عميقي در قلب كساني كه دوستشان داريم ، ايجاد كنيم اما سالها طول مي كشد تا آن زخمها را التيام بخشيم
...كه اگر مايلم پيام عشق را بشنوم ، خود نيز بايستي آن را ارسال كنم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر